مناجات

من ز هر پهنا به آغوشت پناه آورده ام،

یک دل شوریده پردرد و آه آورده ام.

با دل و جان جان و دل سازم فدای عشق تو،

جان به لب دل را به کف همچون گواه آورده ام.

صد گوا جستم برای بخشش عفو گناه،

صد گواه از بهر یک عفو گناه آورد ه ام.

از خود و غمهای خود ناچار می سازم فرار،

من به سوی کعبة مهر تو راه آورد ه ام.

از فریب دیدة این عالم پرشور و شر،

من به چشم دل به سوی تو نگاه آورد ه ام.

شعر آوردم به وصفت از سر صدق و وفا،

ای خدا، بخشا مرا، گر اشتباه آورده ام.